Vrouwelijke indentiteit

Ja, ik ben een vrouw van 60 en ga nog lang niet met pensioen. Ik vierde mijn laatste verjaardag met trots. Omringd door kinderen, vrienden en oud-collega’s.

Ik ga nog lang niet met pensioen, doe aan wildkamperen en couchsurfen, koop graag tweedehands spullen en ga alles aan waar ik buikpijn van krijg. Buikpijn is een goede indicator voor spanning. Ga ik door de spanning heen dan voel ik me vrij, gegroeid en blij. O ja, en ik heb door overgewicht, niet meer de jongste en wat bevallingen sinds enige jaren last van ongewenst urineverlies. Mijn levensmoto is aanpakken, inpassen en doorleven. Dus daarom gebruik ik Swaens ondergoed. Duurzaam, het zit lekker en de Swaens past in mijn leven.

Een lezing geven, dat doe ik niet iedere dag.  Wel anderhalf jaar geleden. Ik was voor mezelf begonnen en op zoek naar hoe ik mijn bedrijf vorm wilde geven. Spannend, avontuurlijk, afwisselend en nieuw. Dat zocht ik na jaren in vaste dienst te hebben gewerkt.

Ik stap overal op af waar ik maar een kans zie om mijn netwerk te vergroten, koffie te drinken naamsbekendheid te vergroten of nieuwsgierigheid te bevredigen. Ik zag de aankondiging en dacht vrouwelijke identiteit, daar heb ik wel wat mee. Ik heb ze gebeld met het aanbod om een lezing te geven. Niet dat ik dat al eens had gedaan, maar het avontuur lonkte!

Het is leuk! Er is publiek, het verhaal slaat aan en mensen nemen na afloop contact met me op voor advies. Dit smaakt naar meer.

En er komt meer. Afgelopen jaar benaderden zij mij! Of ik weer wat voor ze wil doen. Helaas slecht nieuws, er is minder subsidie. Of ik akkoord ging met de helft van het jaar er voor. Omdat ik aan het oefenen ben in wat ben ik waard ben ga ik niet akkoord en vraag hetzelfde als het jaar ervoor. Ze bedanken me hartelijk dat ik dat zo duidelijk ben en gaan op zoek naar meer financiering. Nou, je mag wel weten dat ik zat juichen achter mijn laptop. Ik juich nog harder als het even later rond blijkt te zijn!

Ik ga dus aan de slag om de tweede lezing voor te bereiden. Ik bereid me de laatste jaren op twee manieren voor.  De eerste manier is dat ik terwijl ik aan het fietsen ben, aan het douchen ben of naar een podcast luister flarden op te schrijven van citaten en gedachten. Daarmee maak ik een dag van te voren een notitie met steekwoorden, anekdotes en stukjes theorie. Op die manier heb ik een houvast in structuur en blijft mijn manier van vertellen toch spontaan en authentiek. De tweede manier is dat ik zorg dat ik kleding aan heb waarin ik me comfortabel voel. Kleding die er representatief uitziet en lekker zit. Ik maak me op wat ik normaal niet doe en ik let erop dat ik een onderbroek van Swaens draag. Op die manier kan ik me concentreren op mezelf, zonder me door mijn ongewenste urineverlies van wat dan ook te onthouden.

Zo zorg ik ervoor dat ik stevig zelfverzekerd in kan de actie in te kunnen stappen.
En, oh ja, die tweede lezing ging over het belang van zelfregie. Hoe zorg je ervoor dat je je eigen leven kunt leiden? Door zelf het stuur in handen te nemen bijvoorbeeld. (of het juiste ondergoed te kiezen natuurlijk….)

Groeten en tot snel,

Elske